جمعی از ایثارگران و رزمندگان خواستار آزادی حسین زرینی شدند

جمعی از فرماندهان، ایثارگران و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس، با صدور بیانیه‌ای از ادامه حبس حسین زرینی، عضو ستاد ایثارگران میرحسین موسوی، انتقاد کردند و خواستار آزادی سریع و دلجویی از وی شدند.
در این نامه تاکید شده که حسین زرینی، نمادی از جوانان نسل انقلاب است که در عرصه دفاع مقدس، سازندگی و اصلاحات فعال بودند و در سالهای اخیر نیز وقتی دوباره انقلاب خود را در خطر دیدند، باز هم صحنه را خالی نکردند و مبارزه با انحرافات و کج‌روی‌ها پرداختند.
حسین زرینی، از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و عضو ستاد ایثارگران میرحسین موسوی است که هجدمین ماه حبس غیرقانونی خود را در بند ۳۵۰ زندان اوین می‌گذراند و در وضعیتی بلاتکلیف به سر می‌برد. این در حالی است که وضعیت جسمانی او وخیم گزارش شده و ابتلای او به صرع باعث شده که بارها به بهداری زندان و بیمارستان منتقل شود.
وبسایت کلمه که این نامه را منتشر کرده چند ماه پیش نیز گزارشی از وضعیت این زندانی سیاسی تهیه کرد که در آن نوشته شده بود حال عمومی حسین زرینی در آخرین حمله صرع به حدی غیر عادی بوده که تا چند روز حتی بعد از بازگشت از بیمارستان زندان قادر به راه رفتن نبوده و به سختی اطرافیان خود را می‌شناخته است. با این حال به‌رغم تاکید پزشکان بهداری و بیمارستان بر لزوم بستری شدن وی، دادستان تهران اجازه نداده که او به مرخصی درمانی برود.
اکنون همرزمان سابق حسین زرینی در بیانیه‌ای با اشاره به اینکه دوستان وی همیشه از وضع بد جسمی او باخبر بودند و بیماری صرع از گذشته با او بود، تصریح کرده‌اند که تمام مسئولیت‌های ناشی از حبس این فرمانده دوران دفاع مقدس را بر عهده نهادهای امنیتی و قضایی کشور می‌دانند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
هیچکس نمی تواند بگوید جنگ خوب است، اما در مواقعی اجتناب ناپذیر است. سالها پیش کشورمان در چنین روزهایی مورد هجوم بیگانگان قرار گرفت و هر کس که احساس مسئولیتی در قبال کشورش می کرد، در حد توان خود به میدان آمد تا از کشورش، از آرمانهایش و انقلابی که تازه کرده بود و از آرزوهایی که برای کشورش داشت، دفاع کند.
جوانانی که بی هیچ ادعایی فقط کشورشان و انقلابشان برایشان هدف بود، آمدند و با دادن خون خود و هزینه های سنگین، هم از کشورشان دفاع کردند و هم از انقلابشان. این جوانان مظهر خواستن بودند. جوانانی که بعد از جنگ هم سلاح علم و دانش را در دست گرفتند و به سازندگی کشورشان پرداختند و بعد از آن با اصلاحات خواستند تا به آرمان های انقلاب خود یعنی «استقلال آزادی جمهوری اسلامی» دست یابند. همین جوانان که اکنون مردان با تجربه شده بودند، وقتی دوباره انقلاب خود را در خطر دیدند، باز هم صحنه را خالی نکردند و مبارزه با انحرافات و کج روی ها پرداختند.
بی شک حسین زرینی نمادی بارز و تمثیلی نمایان از این جوانان است. ایثارگری های او در دوران هشت سال دفاع مقدس در عملیات های مختلف از زبان همرزمانش قابل تحسین است. فرماندهی که بعد از جنگ، سلاح اندیشه را در دست گرفت و در دانشگاه با طی کردن مراحل مختلف تحصیلی، مدیری موفق شد. زمانی که کشور در وضع اقتصادی بدی بود، یک تنه دست به ساختن کارگاههایی زد و با ایجاد شغل برای هموطنانش، قدمی در جهت سازندگی برداشت، تا جایی که این کارگاهها به کارخانه هایی بزرگ تبدیل شدند. دوستان وی همیشه از وضع بد جسمی او باخبر بودند. بیماری صرع از گذشته با او بود و همین امر باعث شده بود ازدواج نکند.
مدتی قبل خبردار شدیدم که دوست و همرزممان در زندان به سر می برد. همگی متعجب و حیران ماندیم. نمی دانیم شاید اشکال از ما بود که وقتی خبر ۱۷ ماه اسارت این دوست قدیمی مان را شنیدیم، تازه فهمیدیم چند صباحی است از حسین خبری نیست. این تعجب ما وقتی دو برابر می شود که می دانیم حسین، این بسیجی رزمنده، همواره برای آبادانی کشورش و سربلندی ایران در تلاش بوده است.
وقتی شنیدیم او را به خاطر تفکر و عقیده اش در زندان افکنده اند، از خودمان خجالت کشیدیم. جوانی که ان روزها به خاطر کشورش دانشگاه را رها کرد و به جبهه های جنگ آمد، ایثارگری که تمام دغدغه اش کشورش بود، اکنون در همین کشور و به خاطر کشورش در بند است. همین جا از تمام مسئولان کشوری تقاضا داریم هرچه سریعتر نسبت به آزادی حسین زرینی اقدام نموده و از وی دلجویی های لازم صورت گیرد. بی شک تمام مسئولیت های ناشی از حبس این فرمانده دوران دفاع مقدس بر عهده نهادهای امنیتی و قضایی کشور است. باشد که با تقدیر ویژه از وی بتوانیم ذره ای از کوتاهی خودمان را جبران نماییم.
جمعی از فرماندهان، ایثارگران و رزمندگان ایران در هشت سال دفاع مقدس
مهر ماه ۱۳۹۰