علی عجمی فعال دانشجویی چپ، با پایان دوران محکومیت آزاد شد

کمیته گزارشگران حقوق بشر -

علی عجمی فعال دانشجویی چپ با پایان دوران محکومیت ۲ ساله خود از زندان رجایی شهر آزاد شد.

علی‌ عجمی دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران و فعال دانشجویی طیف چپ و سردبیر نشریه دانشجویی دنیای بهتر در آن دانشگاه و از جمله دانشجویانی بود که در یورش به خوابگاه دانشگاه تهران در سال ۸۸ دچار آسیب شد.

وی در تاریخ ۲۱ بهمن ماه ۱۳۸۸ در محل زندگیش، روستایی از توابع سبزوار در شرق ایران توسط نیرو‌های امنیتی بازداشت شد و وی چند روز را در بازداشتگاهی در سبزوار گذراند و سپس به زندان اوین تهران و سلول های انفرادی بند ۲۰۹ آن منتقل شد و نزدیک به ۱۰۰ روز را در بند ۲۰۹ زندان اوین در بازداشت و بلاتکلیفی به سر برد. این فعال دانشجویی در روز ششم بهمن ماه به زندان رجایی شهر کرج منتقل منتقل شد.

عجمی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی محاکمه و به اتهام تبلیغ علیه نظام و تبانی علیه نظام به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ۲ سال زندان کاهش پیدا کرد.

این فعال دانشجویی چپ، در دوران محکومیت خود از حقوق اولیه یک زندانی سیاسی از جمله تلفن و مرخصی محروم بوده است. همچنین به دلیل ابتلا به بیماری میگرن از سر درد شدید و نوسانات فشار خون رنج می برد.

تائید حکم پنج سال حبس تعزیری ایقان شهیدی در دادگاه تجدید نظر

کمیته گزارشگران حقوق بشر -

حکم پنج سال حبس تعزیری ایقان شهیدی، فعال حق تحصیل و شهروند بهائی تایید شد.

بر اساس این گزارش، حکم پنج سال حبس تعزیری این دانشجوی محروم از تحصیل بهایی توسط شعبه 54 تجدید نظر دادگاه انقلاب اسلامی مورد تائید قرار گرفت.

شهیدی در دادگاه بدوی به اتهام «عضویت در گروهک غیرقانونی کمیته حق تحصیل»، «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران» و «عضویت در جامعهٔ بهائی» از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. بنا بر این گزارش، دادگاه ایشان همراه با توهین های اعتقادی و شخصی فراوانی همراه بوده است.

ایقان شهیدی در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۳۸۸ به همراه نوید خانجانی و سما نورانی، به اتهام فعالیت برای محرومین از تحصیل در کمیتهٔ حق تحصیل بازداشت و به بند «۲ الف» سپاه در زندان اوین منتقل شده بود. او در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۹ با تودیع وثیقه آزاد شد.

این افراد در دوران بازداشت در بند دو الف سپاه مورد فشارهای روانی و جسمی برای انجام مصاحبه و اعتراف ویدئویی قرار گرفتند.

انتقال حبیب الله گلپری پور زندانی کرد به بند عمومی

حبیب الله گلپری پور زندانی کرد محکوم به اعدام، نزدیک به دو سال است که در زندان بسر می برد و خانواده وی که ساکن کردستان هستند  برای دیدن او مسافت طولانی را تا زندان ارومیه که حبیب به آنجا منتقل شده است، طی می کنند. این جوان ۲۶ ساله در بند چندی پیش به دلایلی نامعلوم به قرنطینه منتقل شد.

خواهر حبیب الله در این خصوص به جرس گفت: چند روز پیش از قرنطینه به بند عمومی منتقل شدند و علت اینکه چرا به قرنطینه منتقلش کرده بودند را نمی دانیم. در ابتدا هم در زندان مهاباد بود که بعد به زندان ارومیه منتقل شد. هر هفته هم ملاقات کابینی داریم و هفته پیش با حبیب ملاقات کابینی داشتیم که شکر خدا حالش خوب بود و از نظر روحی هم وضعیت خوبی داشت. اما خوب تا ارومیه مسافت زیاد است و سخت است که هر هفته این مسافت را طی کنیم بخاطر همین تقریبا ماهی یکی دو بار میرویم تا حبیب را ببینیم اگرچه پدر و مادرم این سختی راه را تحمل می کنند. پدر و مادرم حالشان خوب نیست و نگران هستند. الان دو سال است که حبیب در زندان است، خوب قطعا هر پدر و مادری زمانیکه فرزندشان دچار مشکل می شود ناراحت هستند و نمی شود ناراحتی آنها را انکار کرد. و نمی شود از پدر و مادرم در چنین شرایطی که فرزندشان در زندان و حکم اعدام دارد انتظار داشت که حالشان خوب باشد اما خوب تحمل می کنند.”

حبیب الله گلپری پوردر اردیبهشت ماه سال ۸۹ به اتهام محاربه از طریق فعالیت تبلیغی و عضویت در یک حزب مخالف نظام از سوی دادگاه انقلاب مهاباد به اعدام محکوم شد. حکمی که در دیوان عالی کشور تایید شد.

وی در نامه ای از زندان به رهبری با شرح شکنجه های جسمی و روحی خود در طول دوران بازداشت نوشته است: نمیدانم بگویم خوشبختانه و یا متاسفانه، نه جرم بنده در دادگاه صالح که حتی در بازداشتگاههای ارگانهای مذکور در حد فعالیتهای تبلیغی و فرهنگی موثر علیه نظام ثابت گردید، نه فعالیتهای نظامی و موثر و یا هر اقدام دیگر مسلحانه و من نمیدانم چرا حکم اعدام و جرم محارب به بنده داده و زدند؟! به امید روزی که مسئولان جمهوری اسلامی ایران حداقل در حق شهروندان این مرز و بوم کمترین حقوقی را که در قانون اساسی کشور نوشته شده اجرا نمایند، و هیچگاه خود را بالاتر از قانون نپندارند و در هر مقام و پستی که داشته‌ باشند خویش را تابع قانون نوشته شده خودشان بدانند.”

ناصر گلپری پور پدر حبیب با اشاره به دوندگی های خود برای وضعیت فرزندش به جرس می گوید: قطعا کسی که پدر و مادر باشد می داند من چه می گویم و چه حالی دارم و دنبال کارهاش می روم و حتی به تهران دفتر دیوان عالی کشور و دفتر رهبری رفتیم و امیدوارم از این راهها یک فرجی حاصل شود… حالا منتظریم ببینیم پیگیری هایمان به کجا می رسد من خودم که زیاد به قوانین آشنایی ندارم وکیلش دنبال کارها است و فقط می خواهیم قانون اجرا شود.

وی در پایان می افزاید: وقتی می رویم ملاقاتش و می بینیم که روحیه اش خوب است ما هم روحیه می گیریم. امیدوارم روزی خبر آزادی همه زندانیان سیاسی را بشنویم.

حسین نعیمی پور بازداشت شد

حسین نعیمی پور، فرزند محمد نعیمی پور نماینده مردم تهران در مجلس ششم و عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت بازداشت شد.

بر اساس اخبار رسیده به ندای سبز آزادی، امروز بعداز ظهر، ماموران دادستانی با مراجعه به دفتر محمد نعیمی پور، فرزند او حسین را بازداشت کرده و به مکان نامعلومی منتقل کرده اند.

ماموران لباس شخصی پنج نفر بوده اند و از اعضای دفتر کار آقای نعیمی پور فیلم برداری می کرده اند. همچنین گزارش رسیده حاکی است، برخورد ماموران بسیار توهین آمیز بوده است.

حسین نعیمی پور، پس از انتخابات نیز یک بار بازداشت و مدتی را در حبس به سر برد. 

او پیش از این در انتظار ابلاغ حکم دادگاه بود.

عکس قبل از انتخابات و بعداز انتخابات 90

حسن آرمین مربی کیکبوکسینگ فردا در شهر کرج اعدام می شود

این استاد رزمی کار در شهرستان قزوین با پرونده سازی پلیس جنایی منطقه، بازداشت و برای پذیرش اتهام به شدت مورد شکنجه قرار گرفته و در اثر این شکنجه از ناحیه نخاع آسیب دیده و فلج شده است
در پرونده سازی پلیس جنایی بر علیه این ورزشکار اتهاماتی چون قتل و تجاوز وجود دارد که با گذشت زمان مشخص شده است که اتهامات انتسابی تنها به دلیل عدم توانایی پلیس در دستگیری عامل اصلی و نارضایتی عمومی بوده است.

نحوه بازداشت

بر اساس گفته های این زندانی در گفتگو با گزارشگر هرانا در مرداد ماه سال 89 ، پلیس جنایی در یک پوشش اطلاعاتی پلیس زن را مامور به دام انداختن وی نموده که پس از عدم اجرای صحیح نقشه پلیس، حسن آرمین متوجه پرونده سازی بر علیه خود شده و زمانی که قصد متواری شدن با خودرو خود را داشته  قربانعلی نظری را به صورت غیر عمد (تصادف با اتومبیل) به قتل می رساند.

بازجویی و شکنجه ها

وی سر انجام در یک تعقیب و گریز به دست ماموران نیروی انتظامی با اصابت گلوله به شانه سمت چپ بازداشت شده و پس از بازداشت به شدت مورد شکنجه قرار گرفته است، بازجویان پرونده در حین بازجویی اتهام قتل عمد پلیس در حین انجام وظیفه ( به وسیله خفه شدن و نه تصادف) و تجاوز به هفت زن و دختر در قزوین را به وی نسبت دادند.

خانواده ای زندانی نیز توسط نیروهای انتظامی بازداشت و در مقابل وی شکنجه شدند تا نامبرده اتهامات وارده از سوی پلیس جنایی را بپذیرد.

هم چنین در اقدامی دیگر بازجویان پرونده برخی از قربانیان تجاوز در آن مناطق را احضار کرده و از ایشان بلاجبار خواسته اند تا از وی شکایت کنند.

حسن آرمین با وجود شکنجه های فراوان اتهامات مطرح شده را رد کرده و در اثر شکنجه های سخت، از ناحیه نخاع فلج شده و هم اکنون با کمک ویلچر قادر به انجام امور شخصی خود در زندان است.

پرونده سازی در روزنامه های کثیر النتشار

ماموران انتظامی در اقدام غیر قانونی و بدون اینکه متهم محاکمه شود توسط روزنامه های کثیر النتشار ضمن ساختن القابی غیر واقعی از وی به عنوان عامل تجاوز به زنان و دختران قزوین یاد کردند که در حین بازداشت یک پلیس را نیز به قتل رسانده است.

دستگیری متهم اصلی و بلاتکلیفی پرونده

پس از گذشت مدتی راننده یک مینی بوس ساکن آبیک توسط نیروهای انتظامی بازداشت شد که گفته می شود در تجاوز به زنان و دختران در مناطقی چون کرج، قزوین و آبیک دست داشته است، اما علی رغم اعترافات این متهم حسن آرمین کماکان در بازداشت و در زندان رجایی شهر و قزل حصار بسر برد.

قاضی پرونده که خود یکی از شکنجه گران وی در زمان بازداشت بوده است سر انجام وی را به اتهام قتل یک مامور پلیس به اعدام در ملاء عام محکوم و حکم صادره بعدا در دادگاه تجدید نظر استان نیز مورد تائید قرار گرفته است.

یک گروه سیاسی حقوق بشری ساعاتی پیش اعلام کرد که وی جهت اجرای حکم اعدام از زندان قزلحصار کرج به سلولهای انفرادی بند یک زندان رجایی شهر کرج جهت اجرای حکم اعدام منتقل شده است.

دادستان تهران با اعزام محسن محققی به بیمارستان مخالفت کرد

مهندس محسن محققی، زندانی سیاسی ۶۸ ساله  که در حال حاضر مسن ترین زندانی سیاسی جنبش سبز در بند ۳۵۰ اوین محسوب می شود، از مشکلات فراوان جسمی رنج می برد.

به گزارش جرس، مهندس محققی بعد از عاشورای ۱۳۸۸ توسط وزارت اطلاعات احضار و بازداشت  و دو ماه نیز در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر برده بود.

همچنین او در سال ۱۳۸۰ همراه با دیگر اعضای نهضت آزادی و نیروهای ملی مذهبی توسط اطلاعات سپاه بازداشت و مدتی را در بند ۵۹ سپاه گذراند. او در دادگاه‌های غیر علنی به دو سال و نیم زندان محکوم شد.

بی توجهی مسوولان زندان اوین به معالجه وی و همچنین ممانعت رییس بهداری در اعزام وی و دیگر زندانیان سیاسی به بیمارستان خارج از زندان، بیماری های وی را تشدید کرده است.دادستان تهران نیز با اعزام وی به بیمارستان مخالفت می کند، یکی از مهم ترین دلایل این مخالفت ها امضای بیانیه های زندانیان سیاسی در باره فرمایشی خواندن انتخابات آینده مجلس عنوان شده است.

مهندس محققی در حال حاضر از نوسان شدید فشارخون، درد در ناحیه زانو و همچنین اختلال در گوش میانی رنج می برد و علی رغم کهولت سن در شش ماه گذشته، مسوولان زندان هیچ اقدامی برای درمان این زندانی سیاسی انجام نداده اند.

محسن محقّقی، مهندس برق و الکترونیک از انگلستان و از اعضای باسابقه نهضت آزادی ایران و یکی‌ از دامادهای مرحوم مهندس مهدی بازرگان است. او قبل از انقلاب در سازمان اتمی‌ ایران اشتغال داشته و دوره‌های تخصصی مربوط به نیروگاه‌های هسته‌ای را در کشور بلژیک گذارانده است. محققی پس از پیروزی انقلاب مسئولیت سایت اتمی‌ اصفهان را به عهده داشته و در حفظ تأسیسات و جلوگیری از تخریب و انهدام آن موفق بوده است.

تداوم نگهداری سه دانشجوی دانشگاه مازندران در بند مجرمین خطرناک

علی عباسی، مازیار یزدان‌نیا و رحمان یعقوبی سه فعال دانشجویی هستند که در جریان اعتراض‌های دانشجویان دانشگاه مازندران در خرداد ۸۸ بازداشت شده و مدتی در اطلاعات ساری و زندان متی کلای بابل بسر برده بودند.

به «خانه حقوق بشر ایران» بر اساس حکم دادستانی بابلسر در سال ۸۸ هریک از این دانشجویان به چهارده ضربه شلاق و شش ماه حبس تعلیقی محکوم شده بودند، اما حدود دو ماه ییش و پس از تجمع یکم دی دانشجویان دانشگاه مازندران، حکم  این سه دانشجو توسط شعبه‌ی صد و یک دادگاه انقلاب بابلسر و به دلایلی نامعلوم به حبس تعزیری تبدیل شد.
این سه فعال دانشجویی از روز نخست انتقال به زندان درخواست انتقال به بند ویژه را به صورت کتبی به مسولین زندان متی کلای بابل اعلام کرده بودند، اما تاکنون توجهی به این درخواست از سوی مسئولین زندان نشده است.
مازیار یزدان نیا در روزهای اول انتقال به زندان بدلیل قرار گرفتن در زندان انفرادی هشت روز را در اعتصاب غذا به سر برده بود و پس از انتقال به بند مجرمین خطرناک بارها توسط قاتلان و خلافکاران مورد ضرب و شتم قرار گرفت که با حمایت ضمنی زندانبانان همراه بود.
پرونده‌ای که برای یزدان نیا در روزهای اول انتقال به زندان با اتهام «توهین به رهبری» تشکیل شده بود با پیگیری‌های خانواده‌ی وی بسته شد.
در هفته‌ها و ماه‌های گذشته فشارهای امنیتی بر فعالین سیاسی و دانشجویی استان مازندران بطور روزافزونی افزایش یافته است و در آخرین موارد یاسر یوسف‌زاده، مبین جعفری و عیسی برار خانی  در شهرستان بابلسر بازداشت شدند و تا این لحظه از محل نگهداریشان اطلاعی در دست نیست.

یک زندانی معلول قرار است فردا در ملاعام در کرج اعدام شود

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر  ودمکراسی در ایران"انتقال زندانی سیامک آرمین به سلولهای انفرادی بند 1 زندان گوهردشت کرج برای اجرایحکم ضدبشری اعدام در ملاعام.

روز دوشنبه 10 بهمن ماه  زندانی سیامک آرمین حدودا 32 ساله از زندان قزل حصار به سلولها انفرادی بند1 زندان گوهردشت کرج جهت اجرای حکم قرون وسطایی و ضد بشری اعدام در ملاعام منتقل شد.مامورین به وی اعلام کرده اند که که قرار است فردا صبح در کرج و در ملاعام او را به دار آویزند.

زندانی سیامک آرمین چند سال پیش هنگامی که قصد داشت از محل کارش به منزل برود یکی از مامورین اداره آگاهی کرج زیر ماشین وی رفت و کشته شد.مامورین آگاهی وی را دستگیر کردند و زیر شکنجه های وحشیانه قرار دادند. مامورین آگاهی به قصد انتقام گیری از وی کمر او را به طرز فجیعی شکستند که منجر به قطع نخاع و معلولیت کامل وی گردید.

زندانی سیامک آرمین کاملا معلول می باشد و با صندلی چرخدار حرکت می کند. برای انجام کارهای شخصی اش همبندیانش به وی کمک می کنند.انتقام گیری وحشیانه و قرون وسطایی رژیم ولی فقیه علی خامنه ای از این جوان هدفی جز ایجاد رعب و وحشت در بین مردم ایران ندارد.او چند سال است که در زندانها قزل حصار و کرج در بازداشت بسر می برد.

وحید اصغری زندانی محکوم به اعدام وادار به اعتراف تلویزیونی شد

البته عقل چیز خوبی هست وقتی من می دونم حکم من اعدام هست اعتراف چی / تا دیروز من کلی پرونده  سعید ملک پور رو خوندم یکی از بچه ها که خیلی هم راه مون با هم زده ادرس یک فیلم اعتراف  سعید ملک پور داد  دهنم باز موند حالا یکی می یاد میگه بزور اعتراف کرده  خوب دوستان من که می دونم جرمم چیه با سواد و روشنفکر هم هستم و وکیل هم دارم بدون خواست خودم کی می خواد منو مجبور به اعتراف کنه کسی که مهندس هست نباید بفهمه که اعتراف یعنی چی / حالا یکی می یاد اعتراف می کنه که نزد خدایش ... /  ولی هیچوقت حق رو نادیده نگیرید / ایا راضی می شید فرزند 15 ساله ات  اگر نداری خواهر نوجوانت اگر نداری خواهرزاده و برادر زاده نوجونت  توی سایت های نام برده شده بره / اگر جواب خیر خوی خدا خیرت بده اگر مشکلی نداری خوب بحثی ندارم چون من حاضر نیستم / حالا این هم خبر خودت بخون قضاوت مال خودت

دوشنبه, ۱۰ بهمن ۱۳۹۰

ماموران امنیتی وابسته به سپاه پاسداران روز شنبه وحید اصغری را جهت اخذ اعترافات تلویزیونی از بند خارج کردند.

به گزارش هرانا، این زندانی بر اساس تهدیدات و فشارهای بازجویان خود وادار به اعترافات تلویزیونی بر علیه خود و دوستان خود شده است.

وی پس از انجام اعترافات دیکته شده مجددا به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد.

وحید اصغری که اخیرا از سوی دادگاه انقلاب به اتهام راه اندازی سایت های پورنوگرافیک به اعدام محکوم شده است در سال ۸۷ همزمان با بازداشت جمعی از فعالین سایبری در یک پروژه امنیتی از سوی اطلاعات سپاه بازداشت شده بود.

همسر محمد صدیق کبودوند از شرایط بد روحی و جسمی وی می‌گوید

رهسانیوز- همسر محمد صدیق کبودوند در مصاحبه‌ی کوتاهی، از شرایط بد و نامساعد این زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، می‌گوید.

پریناز حسینی، همسر محمد صدیق کبودوند در خصوص آخرین شرایط این فعالِ حقوق بشر محبوس در زندان به گزارشگر هرانا می‌گوید: “آقای کبودوند روز به روز بیماری‌هایش عود می‌کند. ماهِ پیش هم که، برای تست آزمایش به بیمارستان مدرس منتقل شد و پزشک متخصص در داخل زندان و بیمارستان متذکر شد که وی باید بستری شده و تحت عمل جراحی قرار گیرد اما مسئولان به هیچ عنوان برای این گفته‌ی پزشکان ارزشی قائل نشدند.”

کبودوند به دو بیماری پروستات و انسداد عروق قلب مبتلاست و بایستی در بیمارستان تحت عمل جراحی قرار گیرد.

همسر این زندانی سیاسی می‌افزاید: “آقای کبودوند به علت آگاهی نسبی در خصوص اوضاع و احوال فرزندمان هم از لحاظ روحی در شرایط بسیار بدی قرار دارد.”

فرزند آقای کبودوند دچار یک بیماری خاص است که به لختگی خون در پا و فلج از این ناحیه می‌انجامد.

خانم حسینی در ادامه می‌افزاید: “در حال حاضر تمامی تلاشمان این است که لااقل مسئولان هفته‌ای ۲ الی ۳ اجازه‌ی تماس تلفنی بدهند تا بتواند با فرزندش صحبت کند اما متاسفانه این خواسته‌ی کوچک را هم از زندانیان دریغ می‌کنند.”

وی در خصوص اینکه بیش از ۲ سال است که با همسرش ملاقات حضوری نداشته می‌افزاید: “امروز که برای ملاقات به زندان اوین رفته بودم، به طور اتفاقی دادیار دادسرای اوین را در سالن زندان دیدم و از ایشان در مورد اینکه چرا به آقای کبودوند ۲ سال است ملاقات حضوری نمی‌دهید و به درخواست‌های مکتوب ما هم جوابی نمی‌دهید، پرسیدم؛ اما ایشان در حالی که به بقیه جواب می‌دادند من را از سر خودشان باز کردند و گفتند باید به دادسرا بیایید تا جوابتان را بدهیم! در واقع این جوابی‌ست که مسئولین به ما می‌دهند، از دادیار گرفته تا دادستان…”

همسر محمد صدیق کبودوند، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پایان می‌گوید: “متاسفانه مدتی ست که شرایط را سخت‌تر از قبل کرده‌اند؛ به برخی از خانواده‌ها ملاقات حضوری نمی‌دهند و تلفن‌ها را نیز قطع کردند. از سویی آقای کبودوند بیش از یک سوم از حکمش را گذرانده اما با مرخصی‌اش موافقت نمی‌شود. درخواست ما هم از مسئولین این است، حالا که قرار است آزادشان نکنند، لااقل به وضعیتشان در زندان رسیدگی کنند.”

لازم به یادآوری ست که محمد صدیق کبودوند رئیس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان، که در سال ۱۳۸۶ بازداشت شد، به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم است.

چهار کودک سوری زنده زنده در آتش سوزانده شدند

هزاران تن از اهالى شهر لاذقیه، در ساحل مدیترانه، دیروز را در جوى سرشار از اندوه و خشم گذراندند. آنان اجساد سوخته ى کودکانى را تشییع کرده و به خاک سپردند که تنها گناهشان داشتن پدرى معترض به سیاست هاى رژیم بشار اسد بود.

به گزارش العربیه، هنوز معلوم نیست که پدر این چهار کودک در زندان از مرگ آنان خبردار شده است یا خیر؟ کسى هم نمى داند که اصلاً او در چه حال و روزى است. اما مادرشان که از حریق آسیب جدى دیده، به بخش مراقبت هاى ویژه (سى سى یو) فرستاده شده است.

فیلمهاى ویدیویى که شوراى هماهنگى انقلاب شهر لاذقیه در صفحات فیس بوک منتشر کرده است، انبوهى از مردم خشمگین و عزادار را مى بینیم که علیه حکومت بشار اسد شعار مى دهند و خواهان سقوط این رژیم و اعدام راس هرم قدرت در سوریه اند.

صداى "الله اکبر" اعتراضى مردمانى نیز شنیده مى شود که از بالاى پشت بامها و پنجره ها با تشییع کنندگان ابراز همدردى و همراهى مى کنند.

مردم سوریه که آتش انقلابشان از نیمه هاى مارس گذشته تا کنون یعنى نزدیک به یک سال، نه تنها فروکش نکرده، بلکه توفنده تر نیز شده است، مى گویند که عناصر امنیتى لباس شخصى رژیم (معروف به شبیحه) براى خاموش کردن آتش انقلاب، به آتش زدن خانه ى این کودکان دست زده اند، تا مگر عبرتى براى سایر معترضان به سیاست هاى رژیم باشد.

مازن الطایع عموى این ۴ کودک مى گوید: خانه ى برادر دندانپزشکم مُعـِد الطایع براى زهرچشم گرفتن مورد تهاجم نیروهاى بشار اسد قرار گرفت. این هجوم سحرگاه انجام شد و کودکان خفته را دچار آتش کینه کرد.

مازن سنین کودکان قربانی را به ترتیب ۱۰ ساله، ۸ ساله، ۴ ساله و ۸ ماهه اعلام کرد. وى گفت: برادرم معد، پدر این کودکان از ۱۰ سپتامبر گذشته در زندان صیدنایا بسر مى برد. به او اتهام "تامین مالى انقلاب" زده شده است و سرنوشتش معلوم نیست.

فعالان اینترنتى انقلاب سوریه صفحه ى ویژه اى را با نام "طیور الجنه ابناء الدکتور الاسیر معد طایع" گشوده اند. در صفحه "پرندگان بهشت فرزندان دکتر معد طایع" افراد مختلفى از سراسر جهان اعلام همبستگى و همدردى کرده و مى کنند.

در بند دو الف سپاه به زندانیان سیاسی شوک مغزی میدهند

یک منبع به آژانس خبری پارسیان گفت هفته گذشته در بند دو الف سپاه با همکاری بهداری زندان اوین واحد الکترو شوک ECTراه اندازی شده ، پرسنل این واحد که توسط دکتر افضلی یکی‌از پزشکان ارتشی قدیمی‌ و رئیس اسبق بیمارستان ۵۰۶ آموزش دیده اند ، با استفاده از این عمل نسبت به شکنجه و همچنین آسیب رساندن به بخش حافظه مغز زندانیان، مخالف حکومت ولی‌ وقیح و موجب نابودی فرد قربانی میشوند و هر چه بیشتر بر جنایتهای خود می‌افزایند، این عمل که باید با بیهوشی کامل انجام شود برای درد و اذیت و آزار برای زندانیان بی‌ گناه بدون بیهوشی انجام می‌گیرد .

الکتروشوک عبارت است از قرار دادن دو الکترود بر روی سر و انتشار یک جریان الکتریکی درون مغز که به تغییر شمیایی مغز منجر می شود.

امروزه این روش درمانی بیشتر در درمان افسردگی ماژوری که به دیگر درمانها پاسخ نداده است، به کار می رود همچنین در درمان بیماری مانی(mania)، کاتانونی(catatonia) هم استفاده می شود. تخمین زده می شود سالانه یک میلیون نفر در جهان از این روش درمانی استفاده کنند.

این روش در سال ۱۹۳۰ توسط دو نورولوژیست ایتالیایی معرفی شد و از ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ به عنوان یک روش درمانی جدید گسترش پیدا کرد اما هنوز طریقه کارکرد آن ناشناخته باقی مانده است.

الکتروشوکها با توجه به جایگاه الکترودها، مدت زمان تحریک و ویژگی های محرک اثرات جانبی و درمانی مختلفی دارند.

حدود نیمی (۴۵-۵۵%) از بیماران، الکترو شوک را موثر دانستند البته بررسیهای جدید موثر بودن و بی خطر بودن را عنوان کرده اند. دکتر ملکیان در مقاله ی خود در مجله ECT نتایج تحقییقات خود بر روی نمونه ای از بیماران ایرانی، اینگونه بیان کرده است: با وجود نتایج مثبتی که از ECT به دست می آید اما بیماران و اطرافیان آنها با دیدی منفی به آن می نگرند.

از اثرات جانبی منفی الکترو شوک می توان به تغییرات دائمی و کوتاه مدت حافظه، تغییر ساختار مغز، تغییرات شناختی و کاهش هوش اشاره کرد.

طبق استانداردهای الکتروشوک، درمان با این روش باید با آگاهی کامل مریض از اثرات جانبی این روش باشد و تنها در صورتی درمان اجباری انجام می پذیرد که به نجات جان بیمار بینجامد.

اعتراض به حکم اعدام سعید ملک پور در تورنتو

يكشنبه, ۰۹ بهمن ۱۳۹۰

روز شنبه ۲۸ ام ژانویه برابر با هشتم بهمن ماه جمعی از هم وطنان ایرانی مقیم تورنتو به دعوت مرکزبین المللی حقوق بشر (ICHR)  اقدام به برگزاری تجمعی اعتراض آمیز نمودند.

به گزارش رسیده به دانشجونیوز، در این تجمع که با وزش باد شدید و سردی  هوا  همراه بود؛ شرکت کنندگان با در دست داشتن عکس هایی از سعید ملک پور خواستار توقف حکم اعدام او شدند. هم چنین پتیشن هایی در حمایت از سعید ملک پور که از قبل توسط سازمان عفو بین الملل تدارک دیده شده بود به امضای شرکت کنندگان رسید.

گفتنی است هفته گذشته نیز تجمع اعتراضی مشابهی در شهر مونترال کشور کانادا برگزار شده بود.

سعید ملک پور، که پیش از بازداشت در سال ۱۳۸۷ مقیم کشور کانادا بود، متخصص کامپیوتر است و وکیل و خانواده او گفته بودند که از برنامه‌ای که او نوشته، بدون اطلاعش در طراحی سایت‌های نامناسب استفاده شده است. اتهاماتی که خود سعید ملک‌پور نیز آن‌ها را با انتشار نامه‌ای از درون زندان تکذیب کرده بود. حکم اعدام او واکنش های زیادی را در سطح جهان و به ویژه کشور کانادا موجب شده است.

عده ای از شرکت کنندگان معتقد بودند که بازداشت و سپس صدور  حکم اعدام سعید  ملک پور بی  ارتباط به تنش  های  موجود بین دو کشور  ایران و کانادا نمی باشد و جمهوری  اسلامی سعید ملک پور را در واقع به گروگان گرفته است. سعید ملک پور هم اکنون تحت فشار برای انجام اعترافات تلویزیونی قراردارد.

پرونده رضا ابری در شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز

رهسانیوز- جلسه رسیدگی به اتهام رضا ابری روز یکشنبه ۹ بهمن در شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز، به ریاست قاضی بیات و با وکالت خانم ستاری برگزار گردید.

به گزارش هرانا، این فعال آذربایجانی روز ۲۳مهر، در بیمارستان امام رضای تبریز و هنگام ملاقات با محمد علیمرادی که برای معالجه به بیمارستان منتقل شده بود دستگیر و پس از ۱۵ روز بازداشت موقت، به قید وثیقه آزاد گردید.

اتهام وارده به ایشان «تبلیغ علیه نظام» عنوان شده است.

رضا ابری پیش از این نیز در مراسم تشییع جنازه چنگیز بخت آور دستگیر شده و به یک سال حبس محکوم گردیده بود که به علت اعتراض به حکم، هنوز اجرا نشده است.

وضعیت وخیم جسمی تعدادی از زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت کرج

رهسانیوز-  گزارشات حاکی از وضعیت و شرایط حاد جسمی است برای تعدادی از زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت کرج که از درمان محروم می باشند.
به گزارش “فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران”، زندانی سیاسی عباس اسفندیاری ۵۷ ساله و از زندانیان سیاسی دهۀ ۶۰ می باشد.این زندانی سیاسی چندین ماه است که در وضعیت وخیمی جسمی بسر می برد و به نظر می آید که مبتلا به سرطان خون می باشد. او به سختی نفس می کشد و در مواقعی تنفس وی به حدی مشکل می شود که منجر به تیره شدن چهراش می گردد. آقای اسفندیاری همچنین به سختی قادر به حرف زدن می باشد.این مسئله باعث شده است که تا حد زیادی از تحرک وی بکاهد و اکثرا در بستر خود قرار بگیرد.علیرغم وضعیت حاد و وخیم جسمی وی، بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی مانع انتقال او به بیمارستان هستند.گزارش پزشکی این زندانی سیاسی جهت انتقال به بیمارستان و درمان مدتها است که برای جعفری دولت آبادی دادستان تهران و از جنایتکاران علیه بشریت ارسال شده است اما تا این لحظه هیچ اقدامی در این باره انجام نداده است و روز به روز توان جسمی این زندانی سیاسی به تحلیل می رود و تقریبا به نقطۀ غیر قابل برگشتی رسیده است. زندانی سیاسی عباس اسفندیاری در سال ۱۳۸۸ در جریان قیام گسترده مردم ایران به دلیل هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر شد و پس از شکنجه های وحشیانه در بند ۲۰۹ به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل کردند و سپس به زندان گوهردشت کرج تبعید گردید.
زندانی علیرضا کرمی خیرآبادی ۶۰ ساله از ناراحتیهای حاد قلبی و پروستات رنج می برد و در اخیرا معاینات که پزشک زندان از او به عمل آورده است به وی گفته شده است که کار کرد قلب وی تا ۲۵ در صد کاهش یافته است و به نقطۀ بسیار خطرناکی رسیده است.پزشک مربوطه گزارش پزشکی او را به به دادستان تهران عباس جعفری دولت آبادی جهت انتقال به بیمارستانهای خارج از زندان ارسال کرده است و علیرغم گذشت مدت طولانی هنوز هیچ اقدامی در این باره صورت نگرفته است.
زندانی سیاسی جعفر اقدامی که به ناراحتی نامشخص درد ماهیچه و عصب مبتلا می باشد و نزدیگ به ۶ ماه است که شبانه روز از درد رنج می برد و به سختی قادر به راه رفتن می باشد. علیرغم گذشت نزیگ به ۶ ماه از بیماریش هنوز مورد درمان جدی قرار نگرفته است و بازجویان وزارت اطلاعات و دادستان تهران مانع درمان وی در بیمارستانهای خارج از زندان می باشند.
همچنین زندانی سیاسی کیوان صمیمی از ناراحتی قلبی و کبد رنج می برد ولی از اعزام وی به بیمارستانهای خارج از زندان و درمان او جلوگیری می شود.
سایر زندانیان سیاسی مانند زانیار مرادی ،میثاق یزادنژاد،رضا شریفی بوکانی و… از بیمارهای مختلفی رنجی می برند اما از درمان آنها خوداری می کند و به حال خود رها شده اند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،عدم درمان زندانیان سیاسی که در وضعیت خطرناک جسمی قرار گرفته را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

بیانیه جمعی از فعالان حقوق بشری، مدنی و سیاسی

بیانیه جمعی از فعالان حقوق بشری، مدنی و سیاسی

در روز های اخیر جو اختناق و گسترش فضای پلیسی شدت یافته است. نهادهای اطلاعاتی و قضایی بدون ارائه دلیل و رعایت اصول دادرسی منصفانه خانم ها پرستو دو کوهکی و مرضیه رسولی و آقایان سعید مدنی، سهام الدین بورقانی، علی پاکباز، ابراهیم رشیدی، افشین شهبازی، علی حامد، ایمان و یونس زارعیون، شهرام راد مهر، احسان هوشمند، آرش صادقی، محمد جراحی، شاهرخ زمانی، شیث زمانی، شریف ساعدپناه، مظفر صالح‌نیا، آرش صادقی و علی نجاتی را بازداشت کرده اند.

دستگیری روزنامه نگاران، پژوهشگران اجتماعی، فعالان کارگری و کوشندگان سیاسی منتقد نشانگر تداوم و گسترش نقض سازمان یافته و مستمر موازین حقوق بشری توسط دست اندرکاران حکومت است.

اما خطر اجرای حکم اعدام قریب الوقوع سعید ملک پور، وحید اصغری، جواد لاری، عبدالرضا قنبری، زانیار و لقمان مرادی بسیار نگران کننده است. همچنین صدور حکم اعدام برای امیر میرزا حکمتی تبعه ایرانی-آمریکایی متهم به جاسوسی نیز با توجه به شرایط خاص سیاسی کشور بر نگرانی ها می افزاید.

حکم اعدام سعید ملک پور دانش آموخته دانشگاه صنعتی شریف و متخصص فضای سایبر توسط دیوان عالی کشور با ایراداتی مواجه شد اما در نهایت در دی ماه ۱۳۹۰ مورد تایید دیوان قرار گرفت و قطعیت یافت. همسر آقای ملک پور توضیح می دهد که وی فقط برنامه ای کامپیوتری را به دلیل تخصصش طراحی کرده بوده که بدون اطلاع وی مورد استفاده برخی سایت های پورنوگرافی قرار گرفته است. سعید ملک پور در اسفند ماه سال ۱۳۸۸در نامه‌ای تکان دهنده شرح داد که بدون مشاهده حکم و کارت شناسایی در میدان ونک به زور بازداشت شده و بعد از آن بلافاصله مورد شکنجه و آزار جسمی قرار گرفته است. او پس از ۳۲۰ روز در حبس انفرادی، بدون ملاقات و بدون دسترسی به کتاب و روزنامه سرانجام فریب بازجویان را خورد و تن به مصاحبه تلویزیونی داد. بازجویان به وی وعده آزادی داده بودند و همچنین مدعی شده بودند که این اعترافات را برای دریافت پروژه دولتی گرداب می خواهند؛ پروژه ای که علی رغم ادعای ظاهری مبارزه با فساد اخلاقی ماموریت اصلی اش مقابله سایبری با مخالفان حکومت و نیرو های مستقل است.

وحید اصغری فعال سایبری و فارغ التحصیل از دانشگاه هند است. وی هنگام ورود به کشور به اتهام حمل مواد مخدر بازداشت شد. آقای اصغری در فرازی از نامه اش به رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران می گوید: «چشم بند و دست بند مرا شدیدا به چوب بسته و به ـ حالت ـ کاسه سر به سمت پائین آویزان کردند، با طناب و دستبند، شلاق و سیلی می زدند. با ضربه زدن به شکم و پهلو با پنجه بوکس و گذاشتن چاقو زیر گلویم و روی رگ دستم و تهدید به قتل و تجاوز جنسی چند نفره به من به زور هر چه می خواستند را تلقین می کردند و با وعده و اجبار از من اعتراف غیر واقعی و کذب و امضا و اثر انگشت و نوار مصاحبه ی ویدئویی جعلی بارها گرفتند. در حالی که من فقط متهم بودم.»

جواد لاری از فعالان کارگری است که سه سال را در دهه شصت به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق در زندان گذرانده است. وی پس از اعتراضات در انتخابات ۱۳۸۸ زندانی شد. اگرچه شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور حکم اعدام صادره توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران را ارجاع داده بود اما مجددا قاضی صلواتی رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران وی را به اعدام محکوم کرد. جواد لاری از بیماری قلبی رنج می برد. وکیل او و خانواده اش می گویند او هیچ اقدامی انجام نداده است که عنوان محاربه بر آن صدق کند.

آقای قنبری معلم در شهر پاکدشت ورامین بوده است. وی از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام محاربه از طریق ارتباط با گروه‌های معاند، داشتن ایمیل‌های مشکوک و ارتباط با یکی از رسانه‌های تلویزیونی خارج از کشور به اعدام محکوم شد. او همچنین به دلیل ارتباط تلفنی با سازمان مجاهدین خلق چند ماه در سال ۱۳۸۵ در زندان بسر برده است.

نزدیکان به وی، او را قربانی سناریو سازی امنیتی حکومت می دانند. حتی اگر ادعا های حکومت در خصوص وی صادق باشد باز حکم اعدام تناسب با عمل وی ندارد.

زانیار مرادی و لقمان مرادی دو شهروند کرد اهل مریوان هستند که در دی ماه ۸۹، به حکم قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، با اتهام عضویت در حزب «کومله» و دست داشتن در قتل پسر امام جمعه مریوان به اعدام در ملا عام محکوم شدند. این دو زندانی طی نامه ای که منتشر شد اعلام کردند زیر شکنجه و تهدید به تجاوز جنسی مجبور به پذیرفتن قتل شده اند.

از آنجایی که دادگاه های برگزار شده بی اعتنا به رعایت اصول دادرسی منصفانه و عادلانه بوده است و متهمان از حق استفاده از حقوق خود به صورت موثر برخوردار نبوده اند و نهادهای ناظر مستقل نیز در جریان نحوه رسیدگی قضایی آنها قرار نداشته اند، لذا احکام صادر شده برای آنان اعتبار ندارد. فقدان استقلال و بی طرفی قوه قضائیه و سابقه منفی جمهوری اسلامی ایران در نقض برنامه ریزی شده و نظام مند حقوق بشر و اعمال فشار و شکنجه در اخذ اعترافات، صحت ادعاهای حکومت در پرونده های فوق را به طور جدی زیر سوال می برد.

بنابراین ما خواستار الغاء احکام اعدام این زندانیان و اعاده دادرسی محکومان یادشده در دادگاه صالح و آزادی بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.

ما معتقدیم کسب جایگاه دوم جهانی در اجرای حکم اعدام لکه ننگی بر پیشانی کشور است و مسئولیت آن با حکومت است. حکومت بر اساس اهداف سیاسی و ناتوانی در توقف سیر صعودی بزهکاری به طور اساسی از حربه اعدام استفاده می کند.

ما با توجه به ناکارآمدی نظام مجازات کنونی در کنترل جرائم سنگین، ضرورت کنار گذاشتن مجازات های مغایر با کرامت انسانی، و پایان بخشیدن به بهره برداری سیاسی حکومت از حکم اعدام، خواهان حذف حکم اعدام از نظام مجازات کشور هستیم.

اسامی امضاء کنندگان

•    آرش آبادپور وبلاگ نویس، دکترای رشته مهندسی برق و کامپیوتر
•    حامد ابراهیمی فعال سیاسی
•    حامد ابراهیمی نژاد
•    افشین ابراهیمیان روزنامه نگار، عضو سازمان حقوق بشر کردستان
•    نادر احسانی
•    عبدالرضا احمدی روزنامه نگار، فعال حقوق بشر
•    داریوش احمدی فعال حقوق بشر
•    بهزاد احمدی نیا فعال سیاسی
•    امین احمدیان
•    احمد احمدیان
•    فرشید آذرنیوش فعال دانشجویی و رسانه
•    بهزاد آذرهوشنگ
•    آزاد آذری فعال حقوق بشر
•    ایمان آذریان بروجنی
•    پارمیدا آرامش
•    کمال ارس کنشگر سیاسی
•    حمید ارهنجی پور
•    احمد آزاد
•    آرنوش ازرحیمی فعال سابق دانشجویی
•    روشنک آسترکی فعال مدنی
•    صادق اسکندری فعال دانشجویی
•    رشید اسماعیلی
•    الهام اشرف جو راوری فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس
•    فرید اشکان فعال سیاسی
•    مهرداد اصلانی فعال سیاسی
•    امیرحسین اعتمادی عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌های ایران
•    رضا اغنمی نویسنده ساکن لندن
•    علیرضا افتخاری
•    علی افشاری فعال سیاسی و دانشجوی دکتری مهندسی سیستم
•    روح اله آقاصالح
•    سوسو آقامیری
•    مریم اکبری
•    سارا اکبری
•    دنیا اکبری
•    محمد اکبریان دانشجو
•    محمدجواد اکبرین دین‌پژوه – روزنامه‌نگار
•    سعید آگنجی فعال سیاسی/دانشجویی
•    نصیر امامى
•    رامین امن گستر فعال دانشجویی
•    منوچهر امیری
•    بهنام امینی فعال دانشجویی سابق
•    بهمن امینی ناشر و فعال حقوق بشری
•    نادر انتصار
•    مریم اهری
•    کاوه آهنگری فعال سیاسی
•    رحیم باجغلی فعال حقوق بشر
•    احمد باطبی روزنامه نگار و فعال حقوق بشر
•    حسین باقر زاده فعال حقوق بشر
•    ایرج باقرزاده فعال ملی مذهبی
•    نگین بانک
•    شهلا باور فعال حقوق بشر
•    بهداد بردبار روزنامه نگار
•    محمد برزنجه فعال سیاسی
•    امیر حسین بلالی
•    خسرو بندری فعال حقوق بشر
•    رحیم بندوئی فعال سیاسی از بلوچستان -ایران
•    سید علی بنی جمالی
•    حسین بهادری
•    شهلا بهاردوست
•    محمد بهبودی دکترا
•    عصمت بهرامی فعال حقوق بشر
•    رضا بهفرنیا کانون اسلامی دانشگاه آزاد اهواز
•    امیر بیگلری
•    بهرام بیگدلی
•    میثاق پارسا
•    پارسا پارسائیان
•    ترنج پاشایی
•    مهناز پراکند حقوق بشری
•    بهزاد پرنیان فعال حقوق بشر
•    سهیل پرهیزی فعال حقوق بشر
•    بیژن پریزاده فعال حقوق بشر
•    عسل پریزاده فعال حقوق بشر
•    امیر خسرو پزشکراد
•    کتایون پزشکی
•    امید پور محمد علی
•    سپیده پورآقایی فعال حقوق بشر
•    محمود پورباقر
•    سعید پورحیدر روزنامه نگار
•    سعید پیوندی استاد دانشگاه
•    حبیب تبریزیان
•    غلام ترشیزی
•    حسین ترکاشوند فعال حقوق بشر
•    آرمین تقی پور فعال دانشجویى
•    علی تقی پور فعال دانشجوی
•    مجید تمجیدی
•    شهرام تهرانی
•    نیره توحیدی
•    امیرحسین توسطی
•    محمدعلی توفیقی روزنامه نگار وفعال سیاسی
•    مجید تولایی
•    محمد ثانی فعال دانشجویی
•    مژگان ثروتی
•    رضا جعفریان
•    محمد حسین جعفری کنشگر فرهنگی و سیاسی (جبهه ملی ایران)
•    وحید جعفری
•    بیژن جلالی اتحاد چپ
•    بهیه جلالی
•    سیاووش جلیلی دانشجو-فعال عفو بین الملل
•    جلیل جلیلی
•    مسعود جمشیدی فعال حقوق بشر در هامبورگ
•    آرش جنتی عطایی پژوهشگر
•    آیدین جهانبخش
•    ابوالفضل (پویا) جهاندار فعال حقوق بشر
•    رضا چرندابی فعال سیاسی
•    پوریا حاجی باقری فعال سیاسی و حقوق بشر
•    سعید حبیبی فعال سیاسی
•    محمد حبیبی
•    پرویز حدادی زاده
•    آرام حسامی
•    ستاره حسن پور
•    یوسف حسنی تبار
•    میلاد حسینی کشتان فعال دانشجویی
•    سعید حق جو
•    بیژن حکمت
•    عباس حکیم زاده فعال دانشجویی سابق
•    خلیل حواری نسب
•    عباس خرسندی عضو همبستگی ملی برای دموکراسی وو حقوق بشر
•    شهرام خرم روزنامه نگار
•    محمد خزایی مونترال
•    آریا خسروی فعال دانشجویی / مدنی
•    سالار خسروی
•    علی خلیق
•    امین دادار دانشجو
•    پرستو دانا دانشجو
•    فریبا داودی مهاجر فعال حقوق بشر و زنان
•    مهرداد درویش پور
•    نسیم دریاب
•    فرهاد دفتری
•    مینا دفتری
•    البرز دماوندی حقوق بشر
•    فریبا راد
•    منوچهر راستا فعال سیاسی – زندانی سیاسی دهه شصت
•    مژگان رافت فعال حقوق بشر
•    احمد رافت
•    ریبین رحمانی فعال حقوق بشر
•    کمال رحمانیان فعال سیاسی
•    سالومه رحیمی
•    نیلوفر رستمی
•    امیر رشیدی
•    سحر رضازاده فعال دانشحویی سابق
•    پدرام رضازاده
•    شیده رضایی فعال حقوق زنان و برابری های بهداشتی
•    آزیتا رضوان
•    محسن رضوانی اتحاد چپ- کارگر صافکاری و نقاشی خودرو
•    محسن رضوانی فعال سیاسی چپ
•    پدرام رفعتی فعال سابق دانشجویی
•    علی اصغر رمضانپور روزنامه نگار
•    محمد رنجبر
•    بنفشه رنجی
•    میثم رودکی فعال سیاسی
•    مریم روزبهانی فعال حقوق بشر
•    فریبا روستایی
•    امین ریاحی فعال سیاسی
•    سیروس زارع زاده اردشیر فعال حقوق بشر
•    یاسمن زارعی
•    نوید زاهدی حزب سبز
•    فتحیه زرکش یزدی فعال حقوق بشرو حقوق زنان
•    حسن زرهی نویسنده
•    محمد زمانی روزنامه نگار و فعال سیاسی
•    محمد زمانی روزنامه نگار و فعال سیاسی
•    گیو زندی
•    متین سال مه دانشجویی
•    میترا سالارنیا
•    میر حمید سالک
•    حسین سبحان اللهی فعال مدنی
•    فتاح سبحانی فعال سیاسی
•    بهروز ستوده فعال سیاسی و حقوق بشر
•    بهروز ستوده فعال سیاسی و حقوق بشر
•    فواد سجودی فریمانی دانشجویی، حقوق بشری
•    نسیم سرابندی
•    آیدا سعادت
•    نکیا سعیدی فعال سیاسی-کارگری
•    حسن سلامی
•    فرزاد سلطانزاده نادری
•    یوسف سلیمانی
•    عبدالباسط سلیمانی دانشجویی، آنارشیستی
•    سعیده سهرابی
•    حمید سوری دانشجویی
•    رضا سیاوشی فعال سیاسی
•    همن سیدی
•    ساحل سیستانی دانشجویی
•    لیلا سیف اللهی
•    سلمان سیما عضو داشجویان و دانش آموختگان لیبرال دانشگاه های ایران
•    بهار شادی
•    علی‌ شاکری فعال حقوق بشر و صلح
•    نوشین شاه محمدی فعال دانشجویی
•    داراب شباهنگ
•    شلیر شبلی فعال حقوق بشر و زنان
•    مصی شرافتی
•    حسن شریعتمداری
•    روحی شفیعی
•    عباس شیرازی فعال سیاسی
•    فرح شیلاندری زنان، فیلمساز
•    زهره صادقی فعال زنان و حقوق بشر
•    محمدرضا صادقی
•    علی صادوقی
•    بهنام صارمی فعال سیاسی
•    امیر صحتی
•    بالی صداقت
•    سوفیا صدیق پور از حامیان مادران پارک لاله/ لس آنجلس- ولی
•    بیژن صف سری روزنامه نگار
•    سیاوش صفوی فعال سیاسی
•    فرزاد صنعنی دکترا
•    معصومه ضیا زنان
•    حسن طالبی فعال دانشجویی
•    علی طایفی فعال اجتماعی و مدنی
•    هادی طلاکوب فعال حقوق بشر
•    بابک طهماسبی فعال دانشجویی سابق
•    مریم طهماسبی
•    محبوبه عباسقلی زاده
•    غلام عباسی
•    علی عبدی دانشجو
•    مزدک عبدی پور کنشگرسابق دانشجویی و کنشگر فعلی سیاسی و حقوق بشری
•    قاسم عبرلیا
•    شهلا عبقری استاد دانشگاه، فعال حقوق زنان و حقوق بشر
•    نازلی عراقی
•    مهدی عربشاهی دبیر سابق تشکیلات دفتر تحکیم وحدت
•    علی‌ عضدی
•    کتایون عظیم فرد فعال و هنرمند
•    نازی عظیما
•    خسرو علاف اکبری دانشجو
•    کاظم علمداری
•    مریم علیخانیان
•    طیبه علیرضایی
•    مهرداد عمادی
•    مهرداد عمادی
•    سانیا عوض پور فعال حقوق بشر
•    پویا غلامرضایی فعال سیاسی-دانشجویی
•    سینا غیور
•    فرشید فاریابی فعال رسانه ای
•    منوچهر فاضل
•    علی فتوتی دبیر سابق شاخه دانشجویان جبهه مشارکت فارس
•    امیر حسین فتوحی فعال سیاسی
•    فرشته فراهانی فعال سیاسی و حقوق بشر
•    سیاوش فرجی
•    ندا فرخ فعال حقوق بشر
•    ناهید فرشی حقوق بشری
•    کیوان فروزان
•    نادر فروزی
•    سرایا فلاح فعال زنان و اقلیتهای قومی
•    فیروزه فولادی فعال سیاسی
•    حسن فیض بخش دکترا
•    شهاب فیضی
•    اختر قاسمی روزنامه نگار و عکاس خبری
•    سعید قاسمی نژاد سخنگوی دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال دانشگاههای ایران
•    رضا قاضی نوری عضو سابق انجمن دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران
•    آیدا قجر روزنامه نگار
•    جعفر قدیم خانی
•    محمد قلیخانی
•    مونا کاشف
•    رویا کاشفی مدافع حقوق بشر
•    مونا کاشفی
•    نوید کامران
•    کاوه کرمانشاهی
•    مهدی کریم نیا
•    یوسف کریمی
•    اکبر کریمیان
•    علی کلائی فعال حقوق بشر
•    شقایق کمالی
•    حمید کوثری فعال سیاسی
•    امید کوهى
•    بهمن کوهی
•    علیرضا کیانی فعال دانشجویی
•    تقی کیمیائی اسدی
•    کمال گاوودی
•    ژیلا گلانپر روزنامه نگار و فعال زنان
•    نیما گنجفر
•    رضا گوهرزاد
•    کامیاب گیوه کی فعال سیاسی، دانشجویی
•    هوشنگ لو
•    حمید مافی روزنامه نگار
•    بهنام مباشری فعال سیاسی-فرهنگی
•    رضا مبین فعال سیاسی و حقوق بشر
•    نوید محبی
•    سوسن محمدخانی غیاثوند روزنامه نگار
•    بابک محمدى
•    مجید محمدی جامعه شناس و تحلیلگر مسائل ایران
•    بردیا محمدی
•    فرحناز محمدی فعال حقوق بشری
•    بهمن محمدی
•    اکبر محمدیزاده
•    پویان محمودیان فعال دانشجویی
•    سعید مرادی نقده
•    آزاد مرادیان فعال حقوق بشر
•    نوید مستوفی
•    حمید رضا مسیبیان حقوق بشر
•    هوشنگ مشکی پور
•    زهرا مشهدی
•    سید نریمان مصطفوی فعال دانشجویی سابق
•    علی مصلحی روزنامه نگار
•    عباس مظاهری زندانی سیاسی پیشین
•    نگار معتمدی
•    مهدی معتمدی مهر فعال سیاسی
•    منصور معدل استاد جامعه شناسی٬ آمریکا
•    عبدالحمید معصومی تهرانی
•    امیر معماریان فعال سابق دانشجویی، فعال سیاسی
•    مریم مقدم
•    رضوان مقدم فعال حقوق زنان
•    حسن مکارمی روانکاو و پژوهشگر سوربن
•    امیر ممتاز فعال سیاسی
•    ابراهیم منافی
•    عزیز منجمی
•    حامد منزه سابقا فعال دانشجویی و عضو دفتر تحکیم وحدت
•    اشکان منفرد وبلاگ نویس – فعال حقوق بشر
•    علی مهتدی روزنامه نگار
•    ابراهیم مهتری فعال سیاسی – حقوق بشری
•    علی اکبر مهدی استاد جامعه شناسی٬ آمریکا
•    مهرزاد مهر به امید
•    فریبرز مهران ادیب مستقل
•    فرید مهران ادیب مستقل
•    محمود مهران ادیب ارتشی پیشین- سرهنگ
•    آناهیتا مهران ادیب دانشجو
•    بهناز مهرانی
•    بهزاد مهرانی
•    بهناز مهرانی
•    همایون مهمنش
•    لاله موذن زاده هوادار آقای بروجردی روحانی معترض و مخالف اعدام
•    سید داوود موسوی عکاس خبری
•    علی اکبر موسوی (خوئینی) نماینده پیشین مجلس
•    فهیمه میانجی
•    ایسان میران بیگ مدافع حقوق بشر
•    زیبا میرحسینی
•    انور میرستاری بلژیک
•    ستاره میهن دوست
•    آرش ناجی فعال حقوق بشر
•    فرشته ناجی حبیب زاده
•    رضا نافعی
•    عباس نامی
•    صادق ناهومی فعال حقوق بشر
•    حسن نایب هاشم مدافع حقوق بشر
•    آرش نراقی
•    راضیه (پری) نشاط فعال حقوق بشر
•    مزدک نصیری فعال حقوق بشر
•    علی نظری فعال دانشجویی
•    پریچهر نعمانی
•    شروین نکوئی جامعه شناس
•    شیوا نوجو فعال صلح
•    مهدی نوذر
•    مهدی نوربخش استادیار روابط بین الملل
•    فرهاد نوری فعال حقوق بشر
•    پرتو نوری علا
•    سجاد نیک آیین نویسنده وفعال سیاسی
•    بهمن نیرومند نویسنده و روزنامه نگار
•    داراب نیرویی
•    علی رضا نیک منش فعال داتشجویی سابق
•    نادر هاشمی استاد دانشگاه دنور آمریکا
•    امیر هاشمیان
•    محمد هدایتی
•    فریدون هرمزدیاری
•    رضا هیوا شاعر
•    فرزین وحدت
•    مهدی وزیری
•    ملیحه وزیری
•    اکبر وکیلی
•    سجاد ویس مرادی فعال دانشجویی
•    علی یزدانی
•    مریم یزدانی فعال حقوق بشر
•    تارا یزدی
•    فریده یزدی

•    طلعت یگانه تبریزی خانه دار
•    مسعود یوسفی

اعدام یک زندانی در ایلام

صبح روز شنبه، ۸ بهمن ۹۰ ، یک زندانی در ایلام به دار آویخته شده است.

به گزارش آژانس خبری موکریان و به نقل از منابع آگاه، یک زندانی متهم به قتل که با انفجار دیوار زندان مرکزی ایلام اقدام به فرار از زندان کرده بود، پس از بازداشت صبح امروز در محوطه این زندان اعدام شد.

برپایه این گزارش، متهم با حضور نماینده دادستان، تعدادی از ماموران نیروی انتظامی و جمعی از مسئولان، در زندان مرکزی ایلام اعدام شد.