همسر امین زاده: پرونده همسرم در دست سپاه است، مسئولین قضایی پاسخگو نیستند

مژگان مدرس علوم

 جرس: در حالیکه وضعیت جسمانی محسن امین زاده چهره شاخص سیاست خارجی در دولت سید محمد خاتمی بسیار نامناسب است و باید هر چه سریعتر در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد اما تاکنون پیگیری های همسر وی بی نتیجه بوده است.

 محسن امین زاده اولین بار پس از 238 روز زندان با وثیقه 700 میلیون تومانی به مرخصی آمد اما بعد از ارسال شکایت نامه علیه سردار مشفق خطاب به رئیس قوه قضاییه به زندان اوین فراخوانده شد. باردیگر زمانیکه برای درمان بیماری کلیوی خود به مرخصی آمده بود به علت شرکت در مراسم ترحیم مرحوم هدی صابر به زندان فراخوانده شد. محسن امین زاده بعد از بازگشت به زندان به جمع دوازده زندانی سیاسی که در اعتراض به شهادت هدی صابر دست به اعتصاب غذا زده بودند پیوست. همین مسئله موجب وخامت وضعیت جسمانی وی و انتقالش به بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان شد. پس از این انتقال بود که بنا بر نظر پزشک قانونی وی برای ادامه درمان به مرخصی درمانی آمد اما علی رغم نظر پزشک قانونی و نیاز به ادامه معالجه باردیگر به دلایل نامعلوم به زندان بازگردانده شد.

گفتنی است، این عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی که پس از دستگیری بازنشسته شد، در خرداد ماه پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بازداشت شد و پس از گذراندن چهار ماه انفرادی درتاریخ نوزده بهمن همان سال در دادگاه ناعادلانه بدوی به شش سال حبس تعزیری ودر دادگاه تجدیدنظر به پنج سال زندان محکوم شد.

به همین مناسبت "جرس" با خانم مهناز اصغر زاده، همسر محسن امین زاده عضو مؤسس جبهه مشارکت ایران اسلامی در خصوص وضعیت نامناسب جسمانی وی به گفتگو پرداختیم که متن آن در پی می آید:

خانم اصغر زاده همسرتان در پی اعتصاب غذایی که باتفاق تعداد دیگری از زندانیان سیاسی داشتند در بیمارستان بستری شدند و بدلیل مشكل قلبی در مرخصی به سر می بردند اما بطور نا گهانی به زندان بازگردانده شدند. علت آن چه بود؟

همانطور که می دانید همسرم در آن زمان بیش از ده روز در بخش مراقبتهای ویژه تحت نظر بودند و بعد هم تحت درمان پزشکان معالجشان قرار داشتند، ولی متأسفانه در حالیکه طبق نظر پزشکی قانونی که تأکید کرده بود ایشان مدت 6 ماه به دور از استرس و فشار روحی بیرون از زندان تحت درمان قرار گیرند، به طور ناگهانی از سوی نیروهای امنیتی به زندان فراخوانده شدند و پرونده ايشان را به پزشکی قانونی غرب تهران كه تحت هماهنگي نيروهاي امنيتي بود منتقل كردند و مرخصی استعلاجی ایشان لغو شد. این در حالی است که مراحل درماني مشکل آریتمی قلب ايشان کامل نشده بود و بشدت از ضعف جسمانی رنج می بردند و مشکل فشار خون بالا و درد کلیه ایشان را آزار می داد، در تاریخ 28 آبان ماه به زندان بازگردانده شدند.

الان در چه وضعیتی بسر می برند؟

در ملاقات اخیرم با ایشان متوجه شدم که احساس درد در قفسه سینه ودست چپ دارند و شدیداً ضعیف شده اند. این علایم بسیار خطرناک است ولی همسرم چون از بحث کردن با مسئولین زندان و رفت و آمدهای پر استرس و امتناع از بستن دستبند و پابند و بحث با آنها خسته شده است، موضوع را پیگیری نمی کند. اما هم سلولی های ایشان بشدت از وضعیت او ابراز نگرانی می کردند.

چه اقداماتی برای پیگیری انجام داده اید؟

چون پرونده همسر من وشش زندانی شکایت کننده از سردار مشفق ( آقایان میردامادی، نبوی، تاجزاده، عرب سرخی، رمضانزاده و صفایی فراهانی) مستقیماً توسط سپاه پیگیری می شود، بسیاری مواقع مسئولین قوه قضائیه پاسخگوی ما نیستند و ما از طریق رابطین سپاه که از زمانی که آنان در بند 2 الف بوده اند، پرونده آنها را در دست دارند باید پیگیر مسائل آنان باشیم. بنابراین من باز هم تلاش کردم که از طریق آنها درخواست مرخصی همسرم را پیگیری کنم. اما متاسفانه آنها هم جوابگوی ما نیستند.

با توجه به این شرایط چه تقاضا و درخواستی از مسئولین دارید؟

تقاضای فوری من رسیدگی به شرایط ناگوار و حساس همسرم و بستری شدن وی در بیمارستان ومعالجه جدی و دقیق وي می باشد. سیستم زندان به گونه ایست که در شرایط اضطراری چندین ساعت طول میکشد تا بیمار را به بیمارستان برسانند و به همین دلیل بسیاری مواقع این عدم رسیدگی به موقع، جان آنها را به خطر می اندازد. تلفن های بند 350 اوین همچنان قطع می باشد و ما جز هفته ای یکبار ملاقات در روزهای دیگر از عزیزانمان و وضعیت سلامتی آنها بی خبریم و دائماً در نگرانی به سر می بریم. این روزها بسیاری از زندانیان سیاسی در شرايط بسیار بد جسمی قرار دارند. مسلماً این حق همه زندانیان چه سیاسی و چه غیر سیاسی است که از شرايط درمانی مناسبی برخوردار باشند و در مواقع بروز مشکل جسمی انتظار رسیدگی به موقع برای بهبودی هر چه سریع تر را داشته باشند.

تقاضاي من هم از مسؤولين اين است كه حداقل سلامتي عزيزان ما را كه نا عادلانه در زندان به سر مي برند تضمين كنند و شرايط درماني مناسب برايشان تأمين كنند.

با تشکر از فرصتی که در اختیارمان قرار دهند.