افزایش فشار به مسیحیان

جناب کامور همانطور که مستحضر هستید در طی دو ماه گذشته از سال میلادی جدید جمعی از هموطنان مسیحی در شهرهای بزرگ ایران از جمله اهواز، اصفهان و شیراز به صورت جمعی بازداشت شدند، علت برخورد حاکمیت و تشدید روند سرکوب اقلییت های مذهبی بخصوص مسیحیان ایران را در چه می دانید؟

برخورد با اقلیت‌های دینی و مذهبی در ادامه تنگ‌نظری‌هایی است که نظام جمهوری اسلامی در زمینه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی و دینی در پیش گرفته است. تعریف خودی و غیرخودی برای آنها به تدریج محدودتر از گذشته می‌شود و دایره کسانی که غیرخودی به شمار می‌آیند تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شود. در زمینه اقلیت‌های دینی، سالهای زیادی بهاییان سهم عمده‌ای از تضییع حقوق اقلیت‌های دینی را داشتند. به مرور سهم مسیحیان، صوفیان و حتی شیعیانی که به قرائت متفاوتی از اسلام شیعه معتقد بودند بیشتر هم شد. امروزه از مسیحیان بشارتی تا آیت‌الله‌های معترض، و از بهاییان تا اهل سنت تحت فشار،‌ تهدید و ارعاب حاکمیت هستند.

از طرفی این نظام مذهبی مشروعیت خود را از دین می‌گیرد. بنابراین دین را در خدمت مشروعیت خودشان می‌خواهند. امروز حاکمیت به بهانه‌ها مختلف به سرکوب مسیحیان به خصوص نوکیشان مسیحی می‌پردازند، چرا که در سالیان گذشته شاهد رشد بی سابقه مسیحیت در ایران بوده‌اند. این موضوع هم آنها را شدیدا نگران کرده است. در یک جمعبندی می توان گفت که حاکمیت متاسفانه  تحمل اندیشه دیگری را ندارد و تعریفی که این نظام مذهبی می خواهد از خود بدهد این است که یک دین حق است، و بقیه ادیان باطلند.

بر اساس گزارشات منتشر شده حداقل در دو مورد از بازداشت های جمعی، دایره برخورد با هموطنان مسیحی از کلیساهای غیر رسمی (خانگی) به کلیساهای رسمی موسوم به جماعت ربانی نیز رسیده است علت این موضوع در چیست؟

بله، این موضوع صحت دارد. در چند سال گذشته این فشارها و دستگیری‌ها ابتدا تمرکز بیشتری روی کلیساهای خانگی داشت. اما به تدریج  لحن خصمانه مسئولین نظام همه کلیساهای بشارتی (evangelical) را شامل شد. کلیساهای بشارتی،‌ کلیساهایی هستند که مسیحی بودن را مختص یک قوم خاص نمی‌دانند در نتیجه شرکت در جلسات خود را برای عموم آزاد می‌دانند، اجرای مراسم عبادتی به زبان فارسی است و کتاب‌مقدس یا انجیلی که در این کلیساهای استفاده می‌شود عموما به زبان فارسی است. در این کلیساها از همه اقوام شرکت دارند؛ هم از ارامنه و آشوری‌ها آنجا می‌یابید، و هم کرد و ترک و لر و بلوچ و غیره. کلیساهای دیگری هم هستند مثل کلیسای گریگوری ارامنه و یا کلدانی آشوری که  در جماعت خودشان قومیت‌های خاصی را می‌پذیرند. زبان این کلیساها هم به طبع یا ارمنی و یا آشوری است و خط نوشتاری کتب دینی هم در این کلیسا مختص همان اقلیت قومی است.

کلیسای جماعت ربانی یک کلیسای بشارتی است و مثل همه کلیساهای بشارتی، به این اصل معتقد هستند که هر فرد حق انتخاب دارد و خود باید دین و عقیده‌اش را برگزیند و هیچ کس نه والدین و نه حکومت نمی‌تواند آنها را مجبور به گزینش دین و یا یک اندیشه بکند. دین و ایمان اساسا موروثی نیست بلکه شخصی است.  بنابراین کلیساها سالیان زیاد در مقابل فشارهای دولت تحمل کرده‌اند و حاضر نبودند تعهدنامه‌ای را امضا بکنند که طی آن از ورود مسلمان‌زاده‌ها جلوگیری شود. در مقابل فعالیت‌های این کلیسا به صورت گام به گام محدودتر شده  تا اینکه  در سال    ۲۰۰۹ وزارت اطلاعات  از شعبه مرکزی این کلیسا در تهران خواستند تا جلسات روز جمعه عصر خود را تعطیل کند. جلسات روز تعطیل جمعه از رونق زیادی برخوردار بود و این جلسات در دو نوبت به زبان فارسی برگزار می شد. اما مسئولین امنیتی به این هم اکتفا نکردند و دامنه دستگیری‌ و فشار را به شعب دیگر این کلیسا نیز کشاندند. در دو سال گذشته در شهرهای کرمانشاه ، ارومیه،  اصفهان، تهران و اهواز مسئولین شعب مختلف این کلیسا بازداشت شده و مورد بازجویی‌های طولانی قرار گرفته‌اند.

و البته کلیساهای رسمی دیگری هم بوده‌اند که به این جمع اضافه شده‌اند. کلیساهای مشایخی (یا پرزبیتری) و کلیساهای اسقفی و همچنین کلیساهای پنطیکاستی آشوری هم از این فشارها در امان نبوده‌اند. در چند ماه اخیر به کلیساهای مشایخی هم دستور داده شد مراسم روز جمعه خود را تعطیل کنند. محدودیت‌ها علیه فعالیت کلیسای اسقفی هم شدت یافته و به تازگی هم  یکی از رهبران فارسی زبان  آنان در اصفهان دستگیر شد و کماکان از وضعیت ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست. همچنین چند کلیسای پنطیکاستی آشوری نیز که به فارسی زبانان خدمات ارایه می‌کرد به همت آقای یوناتن بت‌کلیا، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی، که همکاری زیادی با نیروهای اطلاعاتی و قضایی دارند جلسات برای فارسی زبانان یا تعطیل و یا کلیسا بطور کلی  پلمپ شد.  حتی یکی از رهبران دیگر این کلیسا در شهر کرمانشاه هم دستگیر شده و تحت آزار قرار گرفت.

آیا در رابطه با بازداشت های اهواز، اصفهان و شیراز جزئیات دقیق ترو ناگفته ای از نحوه عملکرد غیر قانونی نیروهای امنیتی در برخورد با هموطنان مسیحی وجود داشته است؟ اگر پاسخ مثبت است این جزئیات و ناگفته ها چیست؟

دایره برخورد نیروهای امنیتی با این موضوع بسیار گسترده  است ، اما در مورد این چند شهری که از آن اسم بردید  و طی ماه گذشته برخوردهایی با مسیحیان در آنجا صورت گرفته باید عرض کنم،  برخورد نیروهای امنیتی و شیوه اعمال بازداشت، کاملا به منظور ایجاد فضای رعب و وحشت و کاستن از حضور و ادامه فعالیت مسیحیان است. اینکه شبانه و یا در ساعات اولیه صبح به منزل مسیحیان هجوم می‌برند. با الفاظ رکیک و ناسزا گویی آنها را تهدید می‌کنند. محل سکونت اشخاص رو مورد بازرسی و تفتیش قرار می دهند . به کتاب‌مقدس و تصاویر مسیح در منزل مسیحیان بی حرمتی و توهین می‌کنند. حتی شاهد بودیم  در این دستگیری‌ها حتی کودکان را هم دخیل کرده‌اند و در چند مورد والدین را به همراه کودک خردسالشان به بازداشتگاه برده‌اند. در ماجرای دستگیری مسیحیان اهواز ماموران با نقاب بر چهره  به یک کلیسا هجوم می برند. مسیحیان این کلیسا در ایام کریسمس قصد برگزاری جشن میلاد مسیح را داشتند و بچه‌ها خود را آماده یک جشن می‌کردند که ماموران امنیتی در یک اقدام از پیش تعیین شده با اتوبوس‌ها جلوی کلیسا ظاهر می‌شوند و اعضای این کلیسا را به همراه کودکانشان دستگیر کرده و به بازداشت بردند. هر چند این کودکان و اکثر شرکت‌کنندگان این جشن به استثنای چند نفر از رهبران و خادمین کلیسا، همان شب با دادن تعهد و مشخصات خودشان آزاد شدند، اما چرا باید شاهد چنین فضای پر از رعب و وحشتی می‌بودند. آن هم زمانی که رهبران نظام  جمهوری اسلامی درهمان  ایام برای پاپ و روسای جمهور کشورها پیام تبریک کریسمس می‌فرستند و آرزوی برقراری عدالت و رفع ظلم از عالم می‌کنند.

در برخورد با هموطنان و بازداشت های چه شیوه های اعمال می شود و آیا شیوه جدیدی در فشار بر شهروندان مشاهده و یا گزارش شده است؟ –

گزارش‌های ما از منابع داخل کشور و یا از شاهدان عینی که مدتی بعد مجبور به ترک ایران شده‌اند، حاکی از برخوردهای غیرانسانی و خشنی است که با آنها می‌شود. بازجویان با ایجاد رعب و وحشت زندانیان را برای اعتراف بر ضد همکیشان خود ساعتها تحت فشار قرار می‌دهند. با نگاه داشتن آنها در سلولهای انفرادی در دراز مدت،‌ و آزارهای فیزیکی و روانی، آنها را مجبور می‌کنند به اصطلاح توبه کرده و به اسلام برگردند و حتی با آنها برای کشف فعالان مسیحی همکاری کنند. برخی از شواهد و آثار شکنجه‌های جسمی مثل شلاق مستند شده و چند نمونه آن تاکنون توسط سایت خبری “محبت نیوز”  منتشر شده است. تصاویر بسیار دیگری هم موجود است که به دلایل امنیتی فعلا امکان انتشار آن را نداریم.

در برخورد با خانواده‌های زندانیان بعضا تهدید شده و تحت فشار قرار می‌گیرند تا دراین زمینه اطلاع رسانی نکنند. در اکثر موارد از آنها خواسته شده مبالغ بسیار کلانی را به عنوان وثیقه تهیه کنند تا به آزادی موقت فرزندانشان بیانجامد و حتی به تازگی گزارشاتی رسیده مبنی بر اینکه مقامات قضایی و یا بازجویان بطور دوستانه  یا شخصی از آنان می خواهند تا در برابر آزادی موقت سند ملک و یا خانه ایی  را بگذارند و پس از آن به آنان پیشنهاد می  دهند بهتر است تا کشور را ترک کنند تا دردسرهای بیشتری برایشان بوجو نیاید. این در واقع در برگیرنده دو نکته است اول اینکه با این کار سعی می کنن تا کشور را با خروج مخالفان  آنگونه که خود می خواهند یکدست  و یکپارچه بسارند و دوم اینکه به راحتی اموال این افراد را تصاحب کنند.  همچنین مواردی که اخیرا نوکیشان مسیحی در دانشگاهها با آن مواجه بودند احضار به  دفاتر عقیدتی و فرهنگ اسلامی و یا  محرومیت از نحصیل که گزارشلتی در این زمینه منتشر شده.

سال گذشته بیش از ۷۰  تن از شهروندان توسط نیروهای امنیتی در شهر های مختلف کشور بازداشت شدند سرنوشت پرونده این افراد به کجا انجامید؟ و آیا هستند افرادی که کماکان در بازداشت و یا بلاتکلیف باشند؟

در ادامه تداوم سرکوب مسیحیان فارسی زبان پس از بازداشت این افراد در اکثر موارد مبالغی هنگفت به عنوان جریمه و یا وثیقه اخذ می‌شود و پروندهای آنان برای ماهها و حتی سالها معلق می‌ماند تا به هر بهانه‌ای دوباره به جریان بیافتد. زندانیان آزاد شده را مدام در هراس نگاه می‌دارند تا مجبور به ترک کشور شوند  و یا ارتباط خود را با اجتماع مسیحیان قطع کنند. بسیاری از بازداشت شدگان پس از آزادی بدلیل تحمل فشارهای روحی و روانی در بازداشتگاهها و در حین بازجویی  تا مدتها تحت معالجه پزشکی قرار می‌گیرند. و البته نا گفته نماند که خانوادههای آنان هم بهای سنگینی می پردازند.

در حال حاضر افراد بسیاری  از بازداشت شدگان مسیحی منتظر برگزاری دادگاه هستند. عده‌ای به خاطر فشارهای موجود از سوی مقامات امنیتی  تهدید به عدم اطلاع رسانی می باشند ، متاسفانه بسیاری از این بازداشت شدگان بدلیل همین تهدیدها وضعیت‌ بازداشت  و جریان پرونده آنان رسانه‌ای نشده  است. متاسفانه به برخی از آنها و یا خانواده بازداشت شدگان وعده می‌دهند که در صورتی که سکوت پیشه کنند با برخورد بهتری مواجه می‌شوند و احکام سبکتری دریافت خواهند کرد. اما در دادگاه و یا پس از آن متوجه می‌شوند که چنین وعده‌هایی حقیقت نداشته است.

از بین بازداشت شدگان مسیحی که  در ارتباط با  کریسمس سال ۲۰۱۰ نام و سابقه دستگیری آنها تاکنون در رسانه‌ ها منتشر شده است می‌توانم به آقایان فرشید فتحی و نورالله قبیتی‌زاده اشاره کنم. که این افراد چند مرحله دادگاهی داشته‌اند و هم اکنون منتظر رای دادگاه هستند. و آقای مسعود دلیجانی از دیگر مسیحیانی است که اخیرا از سوی دادگاه انقلاب کرمانشاه به  ۳ سال زندان محکوم و هم اکنون در زندان دیزل آباد کرمانشاه در حال گذراندن محکومیت خود می باشد.

و در خصوص زندانیان و بازداشت شدگان مسیحی و اعمال محدودیت ها برای کلیساها در ایران متاسفانه  با  آغاز سال نو میلادی ۲۰۱۲ و  گزارشات و خبرها منتشره تاکنون حکایت از آن دارد که ظاهرا امسال هم مسیحیان ایران به خصوص نوکیشان مسیحی با فشارها  و محدودیت های بسیاری روبرو خواهند بود.

چهره نظام جمهوری اسلامی درسطح بین المللی در  برخورد و یا جفا بر مسیحیان ایران چگونه است ؟

من فقط  اکتفا می کنم  به لیست گزارش سالانه سازمان ” درهای باز”  ( اوپن دورز)  سازمانی که حامی کلیسا های جفا دیده در سراسر جهان است  این سازمان مسیحی سالانه لیستی را از ۶۰ کشور جفا کننده به مسیحیان با عنوان ” لیست دیده بان جهانی” منتشر می کند. که  این لیست رتبه هایی را از یک تا ۶۰ به کشور هایی بر اساس شدت جفا به مسیحیان می دهد. این سازمان ملاک رتبه دهی خود را  به کشور ها بر اساس جفا بخاطر ایمان  مسیحی افراد ذکر کرده است.  و متاسفانه در این لیست شاهد هستیم که جمهور ی اسلامی در گزارش ۶۱ صفحه ایی لیست سال ۲۰۱۲ بعد از کشورهای کره شمالی- افغانستان- عربستان سعودی و سومالی رتبه پنجم این لیست را به خود اختصاص داده است. . و این نشان از آن دارد که وضعیت آزادی دین در ایران برای مسیحیان هیچگونه بهبودی نداشته است.

همچنین می بینیم که وزارت خارجه آمریکا هم در گزارشات سالانه خود،  ایران را از جمله کشورهایی معرفی کرده که آزادی های دینی اقلیت ها در آنها به طور جدی نقض می شود

سازمان های مسیحی ایرانی برای اعمال فشار بر دولت ایران و جهت ایجاد حاشیه امنیت برای شهروندان مسیحی و برای مقابله با رفتارهای اخیر حکومت ایران چه نوع تدابیری اندیشه کردند و تاکنون چه نوع اقداماتی اتخاذ شده است؟

وقتی از سازمانهای مسیحی صحبت می کنیم به دو دسته تقسیم می شوند – در دسته اول سازمانهایی هستند که هدفشان فقط تعیلم و بشارت و بنای کلیسا در ایران است که برای  آن سازمان تعریفی ارائه می دهند و از اینگونه جریانات و مسائل سیاسی در  داخل  خود را جدا می کنند البته نسبت به رخدادها و اتفاقات بی اهمیت هم نیستند اما پایه و اساس و اصول اولیه  سازمان خود را نشر کلام خدا در بین ایرانیان می دانند – دسته دوم که متاسفانه تعداد آن بسیار کم و یا انگشت شمار است سازمانهایی هستند که بطور مستقیم در خصوص رخدادها وموضوعات  مسائل جاری مسیحیان ایران موضع گرفته و در این خصوص حتی بیانیه هایی را هم نیز صادر میکنند و مسئولیت بیشتری نسبت به همکیشان خود در داخل کشور احساس کرده و اقدامات متعددی برای پشتیبانی  آنها شکل می دهند. اینگونه سازمانها در تلاش هستند تا با تشریک مساعی از حقوق هموطنان مسیحی دفاع کنند. بطور نمونه «کمیته ۱۸» وابسته به یک مجموعه کلیساهای ایرانی در اروپا به طور خاص در اطلاع رسانی و همکاری با نهادها و سازمان‌های بین‌المللی فعالیت فزاینده‌ای داشته است. تنظیم گزارشات سالانه از وضعیت مسیحیان ایرانی و ارائه آن به نهادهایی نظیر اتحادیه اروپا و سازمان ملل از جمله فعالیت‌های آنان بوده است. به علاوه سعی شده است تا از کشورها ذی‌نفوذ و شرکای اقتصادی ایران بخواهند حکومت ایران را به برخوردی مناسبت‌تر نسبت به اقلیت های دینی و مسیحیان قانع کنند.

آژانس خبری مسیحیان ایران «محبت نیوز»  نیز ضمن روشنگری همواره  تلاش داشته تا  خبررسانی  به روز  از وضعیت بازداشت شدگان مسیحی و کلیساهای ایران داشته باشد.  همچنین نگاهی موشکافانه و تحلیلی نسبت به رسانه های مذهبی  وابسته  به حکومت که این روزها  قصد تخریب مسیحیت را دارند که این ایام جنگ رسانه ایی عظیمی را نیز نسبت به رشد و گسترش مسیحیت در ایران آغاز کرده اند. «محبت نیوز»  تاکنون در کمپین‌های مختلف اعم از نامه‌نگاری، تجمعات در حمایت از حقوق مسیحیان و امثال اینها،‌ نقش مهمی در خبررسانی ایفا کرده‌ است و همواره به عنوان منبعی مهم در تنظیم گزارشات مربوط به آزار مسیحیان در رسانه های جهان سهیم بوده است.

نکته آخر اینکه مسیحیان همیشه بر این اصل تاکید داشته‌اند که باید مطیع مقررات کشور مطبوع‌مان باشیم و تا آنجا که امری خلاف انجیل از ما خواسته نشده یک شهروند نمونه بود. در اعتراضاتی هم که به نقض حقوق قانونی، مشروع و انسانی خودمان داشته‌ایم به دنبال براندازی نظام حاکم نبوده‌ایم. قصد ما احقاق حقوق انسانی است که نباید هیچ شهروند ایرانی از آن محروم باشد؛  بالاخص حق آزادی انتخاب و عمل به دین و عقیده بدون نگرانی از تعرض. و به جمهوری اسلامی یادآوری کنیم که ایران خود از امضاکنندگان کنوانسیون های  بین المللی ضد تبعیض اقلیت های قومی و مذهبی است.